ممو (Memo) در تراکنش‌های ارز دیجیتال یک شناسه یا توضیح اضافی است که برای مشخص کردن هدف یا مقصد دقیق تراکنش استفاده می‌شود. ممو معمولاً در بلاکچین‌هایی که از حساب‌های مشترک یا ساختارهای خاص استفاده می‌کنند، کاربرد دارد.
اجازه دهید با یک مثال ساده‌تر ممو را توضیح دهیم. فرض کنید:
- می‌خواهید مقداری ریپل (XRP) به صرافی بایننس واریز کنید.
- بایننس برای واریز ریپل، از یک آدرس مشترک برای همه کاربران استفاده می‌کند. این یعنی همه کاربرانی که ریپل واریز می‌کنند، به یک آدرس می‌فرستند.
حالا سوال اینجاست: چطور بایننس تشخیص بدهد ریپل‌هایی که شما واریز کرده‌اید، مخصوص حساب شما است نه شخص دیگری که همزمان با شما واریز ریپل داشته است؟
اینجاست که ممو (Memo) به کار می‌آید:
- آدرس کیف پول:
بایننس آدرس کیف پولی را در اختیار شما قرار می‌دهد و می‌گوید که ریپل‌ها را به این آدرس بفرست:
در واقع این آدرس برای همه کاربران بایننس یکسان است! - ممو (Memo یا Destination Tag):
در ادامه برای متمایز کردن تراکنش‌ها، بایننس به شما یک کد شناسایی یکتا (ممو) می‌دهد که این کد مخصوص حساب شماست. مثلاً:
- در ادامه وقتی می‌خواهید واریز انجام دهید:
-
- در کیف پول یا صرافی موردنظر، هنگام ارسال ریپل، آدرس کیف پول را وارد می‌کنید.
- سپس در قسمت “Memo” یا “Destination Tag”، این کد شناسایی (۱۲۳۴۵۶) را وارد می‌کنید.
اگر ممو را وارد نکنیم چی می‌شود؟
اگر ممو را وارد نکنید:
- بایننس نمی‌تواند متوجه شود که این تراکنش برای حساب چه کسی است.
- ممکن است دارایی انتقال داده شده گم شود یا پردازش آن زمان‌بر و پیچیده شود، چون در این موارد باید به پشتیبانی مراجعه کنید و ثابت کنید که تراکنش از طرف حساب شما بوده است.
🔰 یک مثال روزمره:فرض کنید در یک اداره، همه کارمندان شماره حساب حقوقی یکسانی دارند، ولی برای اینکه حقوق هر کس به نام خودش ثبت شود، یک “کد پرسنلی” اختصاصی (مشابه ممو) به هر فرد اختصاص داده می‌شود. اگر این کد وارد نشود، ممکن است حقوق اشتباهی واریز شده یا گم شود. |
چرا ممو مهم است؟
- شناسایی دقیق حساب مقصد:
- در برخی بلاکچین‌ها (مانند استلار، ریپل، یا بایننس)، آدرس کیف پول ممکن است به چندین کاربر تعلق داشته باشد، مخصوصاً در صرافی‌ها. ممو به‌عنوان یک شناسه منحصربه‌فرد به صرافی یا کیف پول کمک می‌کند تا تراکنش شما را به حساب صحیح تخصیص دهد.
- اجتناب از گم‌شدن تراکنش:
- اگر ممو در تراکنش‌هایی که نیاز به آن دارند وارد نشود، ممکن است دارایی شما گم شده یا در فرآیند پردازش تا مدت‌ها معلق بماند.
- تشخیص هدف تراکنش:
- ممو می‌تواند مشخص کند که تراکنش برای چه منظوری انجام شده است (مانند خرید توکن خاص، مشارکت در پروژه یا پرداخت هزینه‌ای خاص).
ممو در چه مواردی استفاده می‌شود؟
- صرافی‌ها: هنگام واریز به کیف پول صرافی، صرافی‌ها اغلب از یک آدرس مشترک برای کاربران استفاده می‌کنند و ممو یا شناسه پرداخت (Payment ID) را برای شناسایی کاربر خاص درخواست می‌کنند.
- بلاکچین‌های خاص: در بلاکچین‌هایی مثل:
- Stellar (XLM): ممو برای شناسایی کاربر الزامی است.
- Ripple (XRP): از ممو (Destination Tag) برای تخصیص واریزها استفاده می‌شود.
- Binance Smart Chain (BNB): ممو برای انتقال دارایی‌ها به صرافی‌ها مورد نیاز است.
انواع ممو کدامند؟
هر نوع ممو بسته به پلتفرم یا بلاکچین کاربرد متفاوتی دارد و باید دستورالعمل مربوطه را بررسی کنید. در ادامه با انواع ممو آشنا می‌شویم:
- Memo ID: شناسه عددی ساده.
مورد استفاده برای: شناسایی یک تراکنش خاص، مثل شماره پیگیری.
- Memo Text: متن توضیحی.
مورد استفاده برای: اضافه کردن توضیح برای مشخص کردن دلیل تراکنش.
- Memo Hash: شناسه هش‌شده برای امنیت بیشتر.
مورد استفاده برای: امنیت بیشتر و رمزنگاری داده‌های مربوط به تراکنش.
- Destination Tag: تگ مقصد.
مورد استفاده: در بلاکچین‌هایی مثل ریپل (XRP) و بایننس کوین (BNB) برای شناسایی کاربر در آدرس‌های مشترک.
سخن پایانی
اگر در تراکنشی ممو موردنیاز باشد اما آن را وارد نکنید، ممکن است دارایی شما به‌درستی تخصیص داده نشود یا حتی از دست برود. بنابراین، همیشه هنگام ارسال به صرافی‌ها یا کیف پول‌های خاص، دستورالعمل مربوط به ممو را با دقت دنبال کنید.
